FRANK KOORNEEF

Tekstschrijver/fotograaf/gitarist

Tijdens en na mijn studie aan het Rotterdams Conservatorium heb ik overal door het land in diverse bands en orkesten gespeeld. Ook had ik een gitaarduo. Al snel ging ik hiernaast gitaarles geven aan de muziekscholen van Leiden en Zoeterwoude. Toen ik samen met mijn vrouw Ellen kinderen kreeg, werd regelmatig optreden al snel minder handig, dus dat bouwde ik af. Ook stopte ik met lesgeven in Zoeterwoude. Om de drukke binnenstad van Rotterdam te kunnen ontvluchten kochten we een bescheiden motorboot, waarmee we heerlijke weekends en vakanties op het water beleefden. Toen de kinderen later naar school gingen, was het logisch dat ik weer  meer zou gaan werken. Eén van de ideeën was om te gaan schrijven.

Bloedstollende avonturen

Rond die tijd -2000- stond er in de Waterkampioen een oproep: AVONTURIERS GEZOCHT. De Waterkampioen was op zoek naar mensen die 'in het komende millennium' van plan waren een avontuurlijke reis te gaan maken. Om te voorkomen dat deze toekomstige medewerkers naar verre oorden af zouden reizen om vervolgens met te weinig  bruikbaar materiaal terug te keren, organiseerde de redactie een voorlichtingsavond. Na het sturen van een brief, waarin ik uiteenzette dat ik van plan was met de motorboot binnendoor naar Pieterburen te gaan en daarmee bloedstollende avonturen te beleven, werd ik uitgenodigd. Na een paar geslaagde inzendingen, waarbij ik alle foto's maakte en de complete tekst schreef, werd ik al snel een 'vaste' medewerker van het blad. Meer dan 50 producties zouden volgen. En ik ben nog lang niet uitgevaren en - geschreven.

Met dank aan Clemens

Mijn ervaring op het gebied van de literaire wereld van schrijvers en uitgevers was tot dan toe beperkt gebleven tot optreden op het  boekenbal in Amsterdam. Daar kwam verandering in toen ik letterlijk in de Noordzee, anderhalve mijl buitengaats van IJmuiden, voor het eerst de hand schudde van Klaas Jan Hoeve. Klaas Jan was in die tijd uitgever bij Hollandia Boeken (al wist ik dat toen nog niet). Hand in hand  lagen we - allebei in een overlevingspak - in de zilte zee. Samen met een tiental andere medewerkers en relaties van de Waterkampioen

waren we vanaf een reddingsboot  overboord gegaan, we lagen in een grote kring. Op die nogal natte manier stapten we  over van de ene naar de andere reddingsboot. U begrijpt- het was een soort oefening. Later die avond, tijdens het diner, vroeg Clemens Kok, collega Waterkampioen-auteur, aan me of ik nooit had overwogen eens een boek te schrijven. Met de woorden 'wacht maar even, dan stel ik je wel voor aan mijn uitgever' bracht hij me naar Klaas Jan. Al vrij snel waren Klaas Jan en ik het erover eens dat ik een voorstel voor een 'motorbotenboek' zou opsturen. Dat werd mijn eerste boek, Vaarwijzer Nederlandse binnenwateren.